Always on the Road
Spanje 2024 - deel II
Najaar 2024
Terug naar Spanje
Op 26 augustus stappen we terug in onze camper om, als alles goed gaat, weer rond te trekken tot begin december. Het was spannend want wegens onvoorziene familiale omstandigheden hadden we onze trip even gecanceld. Maar eind goed al goed en we konden uiteindelijk toch vertrekken. Waar de reis ons brengt gaan we nog bekijken. Dat het voor een groot deel Spanje wordt staat vast maar mogelijk wijken we ook een aantal weken uit naar Marokko. Kiezen we voor chill en complete rust na een wat heftige periode thuis of kiezen we voor avontuur…dat gaan we onderweg beslissen.
We rijden met onze camper eerst richting Antwerpen om bij mijn ouders nog even afscheid te nemen. Van daaruit gaat het richting Frankrijk en we nemen een iets andere route. Vanuit Antwerpen gaan we via Brussel, Charleroi, Reims, Troyes enz…Misschien gaan we uiteindelijk meer kilometers maken maar onze vaste route via Metz-Nancy-Dijon en Lyon zijn we een beetje beu dus deze alternatieve route maakt de lange rit weer aangenamer.
We maken een drietal stops in Frankrijk (camperreizen Frankrijk 2024 voor gedetailleerde info) en arriveren op 1 september in Spanje.
1 tot 2 september 2024
Cadaques
We hebben pas op 2 september ons plaatsje in s Agaro dus we zoeken nog een overnachtingsplek net over de grens. Het wordt Cadaques want dat is heel mooi horen we altijd zeggen.
Het regent, maar hopelijk duurt dat niet de hele dag.
Het gaat eerst via een smalle GI baan helemaal naar boven dan afdalen richting Cadaques en dan worden we door de bebouwde kom gestuurd richting camping WeCamp. Eindelijk staan we aan de ingang. We vragen een plaats voor 1 nacht en dat maakt ons 52 euro armer. ACSI korting wordt blijkbaar pas vereffend vanaf 15 september. We zijn net iets te vroeg dus. We krijgen een zeer zeer enge plaats. De bomen links en rechts hangen heel laag af en het is moeilijk om in te rijden. Bovendien is het chemische toilet ‘out of order’ en moeten we van camping zuid naar noord stappen om ze aldaar te ledigen. . Een hele klim om je pot te lozen…en dat voor de prijs van 52 euro 🙁
Na de middag trekt de lucht wat open en gaan we een stukje wandelen. Het is na de regen terug snikheet…bangelijk hoe de extremen hier een feit zijn. Het zweet druppelt van onze hoofden en de rest van onze lichamen en zelfs een heerlijk ijsje kan ons niet voldoende verfrissen. We besluiten daarom om iets te doen wat we zelden doen . . . we zetten ons op het toeristen treintje. Het geeft ons wat frisse lucht door het rijden en we moeten gedurende 50 minuten niets doen. We worden gereden en genieten van de mooie zichten. Als het treinritje erop zit gaan we in éen van de vele restaurantjes die Cadaques rijk is iets eten.
Cadaques heeft waarschijnlijk veel meer te bieden maar aangezien we hier slechts 1 nachtje blijven zal dat voor een volgende keer zijn. Morgen gaat het richting s Agaro 🙂
2 tot 9 september 2024
s Agaro
Home sweet home 🙂 We hebben natuurlijk wel een paar ‘second homes’ in Spanje, maar deze zit in onze top 3. Altijd leuk om hier weer te arriveren en te genieten van alles en niets. Alles mag, niets moet. We kennen de streek, we hebben hier al alles ontdekt, en we hoeven dus niet zo nodig actief op ontdekking te gaan. Wel gewoon genieten en Carpe Diem.Dat doen we dan ook deze week. We wandelen en fietsen wat rond in de buurt en we gaan lekker eten.
Ik slaag er nog maar eens in om een tandarts nodig te hebben tijdens ons verblijf hier en gelukkig kunnen we dezelfde dag nog terecht in Santa Cristina d’Aro. We zijn aangenaam verrast. Vriendelijke ontvangst, idem behandeling, efficiënt naar een oplossing gezocht, alles gedaan opdat ik geen tweede keer hoef terug te komen en daarbij aan prijzen waar wij in Luxemburg alleen maar van kunnen dromen. Hopelijk stopt het nu een beetje met de tandproblemen want als we binnenkort in Marokko zitten blijf ik toch liever ver weg uit de tandartsenstoel 😀
Een medische pedicure zoeken we ook op in Platja d’Aro en hier zelfde ervaring : vriendelijk, efficiënt, snelle service en zeer betaalbaar.
Soms doen we ook nog een kappersbezoek maar dat lukt niet meer deze week. Genoeg kappers te vinden in elk dorp in Spanje dus dat komt later nog aan de beurt.
We testen ook onze nieuwe fietsen een beetje uit. We hebben voor vertrek twee Qio’s aangekocht. Lang gezocht naar een fiets die ons nog meer rijcomfort kan bieden dan wat we al hadden. Dat wil zeggen : een grotere radius, meer power en iets meer geschikt om off road te rijden. Echte off road fietsen kwamen niet in aanmerking want die zijn niet in 20 inch wielen beschikbaar en kunnen we niet meenemen. Het moest dezelfde compacte fiets blijven maar wel met de kenmerken van een stevig model. De Qio eins P-R kwam het dichts bij wat we wilden. Een batterij van 725wh, dikkere banden en Rohloff naafversnelling. Een naafversnelling wilden we al heel lang om van het gesukkel af te zijn van een vastlopende of uitgerekte ketting maar de meeste fietsen met riemaandrijving waren beperkt tot 5 gangen. Het Rohloff systeem heeft er 14 en dat is precies wat wij nodig hebben als we moeten klimmen op de kleine paden in Spanje. Het prijskaartje is ook navenant maar na een testrit en het lang bestuderen van alle specificaties gingen we overstag. Ook voor mijn toch ietwat fysieke beperking door mijn longen is deze fiets met net dat ietsje meer power een goeie aanwinst. We hebben er momenteel zo’n 250 km opzitten en onze bevindingen zijn uiterst positief. Alleen het gewicht had beter gekund. Ze wegen rond de 27 kg en dat is ongeveer 5 kg zwaarder dan onze vorige fietsen. Met onze camper van 3,5 ton maximum gewicht moeten we toch altijd oppassen dat we binnen de limiet blijven en dan telt elke kilo.
Na een weekje genieten in s’Agaro en omgeving rijden we verder richting zuiden. We willen binnen een week in Algeciras zijn om een ticket te boeken voor Marokko.
9 tot 10 september 2024
Vilafames
Dit dorpje was bedoeld als tussenstop om het aantal kilometers richting zuiden wat op te delen. De camperplaats was een aangename verrassing. Heel netjes en volledig geautomatiseerd en gedigitaliseerd om binnen en buiten te geraken.
Het dorpje dat een serieuze klim vereist om tot aan de kerk en de castel te komen was minder mooi dan we verwacht hadden. We hebben een 5-tal kilometers gestapt, een paar foto’s genomen en zonder een waw-gevoel terug naar de camper gegaan.
Goed voor 1 nachtje en dan weer verder 🙂
10 tot 22 september 2024
Bolnuevo
We wilden eerst niet langs Bolnuevo gaan en twee nachtjes verblijven in Los Narejos als tussenstop naar het zuiden. Maar het blijft zinderend heet en we hebben daarom besloten om toch Bolnuevo in te lassen omdat we daar een zwembad ter beschikking hebben. En met zo’n temperaturen is dat uiterst welkom. We vertrekken dan een paar dagen later naar Marokko maar dat gaat het verschil niet maken.
Pech onderweg : Terwijl we richting Bolnuevo rijden krijgen we een alarm lampje voor de Adblue. Normaal moeten we gewoon bijvullen maar nu brandt het lampje veel te vlug (amper 500 km) en dat is niet normaal. We gaan in Bolnuevo bekijken wat we kunnen doen. Een Fiat dealer opzoeken is waarschijnlijk de beste optie want we willen in Marokko geen problemen met een motor die uitvalt omdat de adblue het niet doet.
Een paar dagen en vele telefoontjes later vinden we een Fiat dealer die ons wil ontvangen maar wel later dan verwacht. We krijgen in Almeria een afspraak op 23 september. Ideaal is het niet, maar we hebben niet veel keuze. We verlengen dus ons verblijf in Bolnuevo tot 22 september. We zijn hier enerzijds niet treurig om want we zitten hier graag maar we wilden eigenlijk graag zo snel mogelijk naar Marokko. Het adblue probleem kan vanalles zijn en laten nakijken is toch de veiligste oplossing. Afwachten dus tot 23 september en ondertussen volop genieten in Bolnuevo en omgeving.
Hieronder wat allround foto’s van van de regio alsook van de mijnen in Mazarron die we ook dit jaar weer bezoeken. Het blijft indrukwekkend om in dit landschap rond te stappen.
Mazarron Mijnen
Bolnuevo baaien
Bolnuevo en Puerto Mazarron : sfeerbeeldjes
22 tot 23 september 2024
Tabernas
We moeten maandagochtend in Almeria zijn bij de Fiat garage en daarom zoeken we een camperplaats die niet te ver uit de buurt ligt. Onze keuze valt op Tabernas. We hebben er al veel over gehoord en gelezen en we gaan het van dichtbij bekijken. We installeren ons op de camperplaats Route 66. Het geheel bestaat uit een in opbouw zijnde camperplaats, verhuurhuisjes (nog niet af), zwembad (nog niet af) en een bar/restaurant. Vader en zoon van Belgische komaf baten dit uit. We vragen of we s avonds kunnen eten maar op zondag blijkt dat niet mogelijk. Dan maar een namiddag-etentje ingepland. We maken eerst nog een toertje in de omgeving en fietsen tot Fort Bravo, éen van de verschillende themaparken (hollywood, cowboys, …) die hier populair zijn. Het ziet er ietwat verlaten uit maar dat komt waarschijnlijk omdat de camping niet geopend is gedurende een drietal weken. De shows gaan wel door maar die kosten bijna 23 euro per persoon. Dat vinden we iets te veel (het is al namiddag) en we zijn niet overtuigd of we dat allemaal wel leuk vinden.
Heel hoog boven Tabernas ligt een kasteel maar we vinden het veel te warm om tot boven te klauteren. Echt wel een regio die we beter in de winter bezoeken. De woestijn waar je mooie wandelingen kan maken ligt nog te veraf en we keren terug naar het restaurant Route 66 voor iets te eten. Het lawaai van live muziek komt ons al tegemoet op de baan. Als we in de half open ruimte komen waar de groep speelt kijken we elkaar aan en gaan we helemaal aan de andere kant zitten. We kunnen tegen een stoot maar gezellig eten bij zo’n hoge decibels als in een concertzaal vinden we niet leuk. We kiezen voor de spareribs en de entrecote. Het is lekker maar niet wow. We hebben al van verschillende landgenoten gehoord dat ze hier de beste spareribs zouden serveren maar we zijn niet helemaal overtuigd. Leuk voor éen keer 🙂
Het muziekgroepje, de vele klanten, het drukke gedoe is vandaag te wijten aan een jubileum (20 of 25 jaar) van hun restaurant/camperplaats . . . Normaal zou het hier dus iets rustiger moeten zijn. Blijkbaar de foute dag gekozen 🙂
23 tot 25 september 2024
Balerma
Op 23 september hebben we een afspraak met de Fiat garage in Almeria en om stipt 8.30 staan we voor de deur. Echt veel parkeerplaats is er niet, maar blijkbaar is hier dubbel parkeren en kris kras door elkaar de normaalste zaak van de wereld.
Aan de receptie wordt een dossiertje opgemaakt en leggen we met ons beperkt Spaans en de hulp van Google Translate uit wat er gaande is. We mogen onze camper achterlaten en binnen 2,5 uur terug komen.
Ik zie nog net bij het verlaten van de receptie dat ze heel netjes het stuur verpakken, de zetel beschermen en de grond bedekken met folie. Dit vind ik een heel geruststellende gedachte. Den entree is alles 🙂
Na een ontbijt in een lokaal barretje en gevolgd door een korte wandeling in de ietwat troosteloze buurt kunnen we onze camper terug gaan halen. Er is niets mis en ze hebben het systeem gereset. Gebeurt blijkbaar wel eens meer dat lampjes zonder reden vroegtijdig beginnen te branden. De officiële factuur bedroeg 29 euro en daar stond ik letterlijk met grote ogen te kijken. Bij ons betaal je al het dubbel zonder dat ze een vinger hebben uitgestoken. Leuk !
Van de garage begeven we ons naar de Camping Mar Azul in Balerma. We willen nog even rusten (slechte nacht gehad wegens muggen oorlog in de camper) en we willen nog even zwemmen want het is broeiend heet.
We kennen de camping al van vorige jaren en het is nog een leuke tussenstop. ’s avonds eten we nog in het camping restaurant. Goede en eenvoudige keuken voor een betaalbare prijs.
Woensdagochtend vertrekken we richting Algeciras waar we onze tickets gaan kopen voor Marokko.
25 tot 26 september 2024
Tarifa
Als we in Algeciras onze tickets hebben gekocht voor de oversteek naar Marokko willen we toch liever overnachten in Tarifa dan op de parking van Mercadona in Algeciras. We komen zelden slechts voor 1 nachtje naar onze lievelingsbestemming, maar het is uitzonderlijk. Morgen eerst een paar weken Marokko en dan komen we hier terug om onze vakantie af te sluiten 🙂
Voor nu : gewoon een tussenstop, even de Tarifiaanse lucht opsnuiven en hoppa, weer weg 🙂
4 tot 20 november 2024
Tarifa
Na een mooie reis in Marokko van ongeveer 5 weken zijn we terug in de westerse wereld en dat is even wennen. Cultuurshock in omgekeerde richting. Maar om terug gewoon te worden aan deze wereld is voor ons Tarifa de mooiste oplossing. Hier kennen we het en we voelen ons hier thuis. Er is de eerste dagen enorm veel wind voorspeld maar ook dat is geen verrassing voor Tarifa.
We gaan hier vooral wat rusten en lekker eten. Dat laatste hebben we ook in Marokko kunnen doen, maar na heel veel Tajines is het verlangen naar een goede steak of een Tataki de Atun erg groot.
We genieten van dat eerste stukje vlees EN een martini EN een glas wijn want ook dat was in Marokko niet altijd evident. Voor de rest gaan we hier de eerste dagen beetje chillen. 5 weken Marokko was boeiend maar ook vermoeiend. Hier in Tarifa, onze tweede thuis, moeten we niets 🙂 Alles kan, alles mag en we plannen voorlopig even niets. We ontdekken nieuwe restaurantjes en proberen uit te vinden waar we nu de lekkerste atun rojo kunnen eten…een moeilijke opgave 🙂
En als het even niet te hard waait (want het is een wilde week) dan maken we een wandelingetje op het strand achter de camping.
Wie Tarifa zegt zegt ook wind. Het waait altijd in Tarifa, vandaar ook het grote succes bij de kite surfers. Een beetje wind is meestal zelfs aangenaam omdat het die warme zuiderse temperaturen wat tempert maar soms is het gewoon teveel. Vannacht hebben we door de rukwinden die onze camper door elkaar schudt weinig geslapen en blijkbaar gaat het nog even duren. We hebben ons vanmorgen goed aangekleed om naar de pier te gaan. Een uitdagende activiteit want de wind loeit daar zo hard dat je nat wordt van de golven maar ook gezandstraald wordt door het opvliegende zand. Belangrijk is dus om er zeker niet door te lopen in short en T-shirt . . .
Foto’s nemen is ook een uitdaging want je kan amper je toestel vasthouden. Toch zijn we er in geslaagd een aantal beelden vast te leggen maar het is niet hetzelfde als er midden in staan. Op de foto’s lijkt de wind minder hevig..maar dat is het niet. Na twee uur de wind getrotseerd te hebben hadden we een lekkere lunch verdiend in de stad 🙂
Als de wind na twee wilde dagen eindelijk met de noorderzon verdwijnt wordt het tijd voor een nieuwe fietsrit. We kiezen vandaag voor de Camino de la Pista. Als je vanop de camping 3 km richting Cádiz fietst begint deze camino aan de rechterkant, net voor la Pena. Het is niet de eerste keer dat we deze route fietsen maar de landschappen zijn om ter mooist en blijven boeien. Onderweg zie je ook paarden, ezels, koeien, iberico varkens, geiten . . . ze lopen daar allemaal vrij rond. De geasfalteerde weg gaat na een tijdje over in een grind/zand-weg maar het blijft redelijk ok om te fietsen. Na ongeveer 8 km kan je rechts via de CA9210 terug naar Tarifa. Onderweg kan je nog even stoppen aan het mooi gelegen kerkje Santuario Nuestra Senora de la Luz. Daarna gaat het verder richting camping.
En tijdens zo’n fietsrit maak je de ontdekking van de dag mee. Als we even richting Facinas fietsen zien we op Google maps aan de linkerkant in the middle of nowhere Restaurant Garganta liggen. Het ligt te ver verscholen in de natuur en het is niet evident om er te geraken dus we telefoneren even om te vragen of ze open zijn. En ja hoor…we zijn welkom.
Als we arriveren op de plaats (dank u Google maps want anders hadden we dit nooit gevonden) worden we eerst verwelkomd door een prachtige Mastin hond en dan vinden we de weg naar het knusse restaurantje. Er zitten al 6 gasten aan tafel en dat blijkt ons geluk te zijn. Want dit restaurant is enkel open als er minstens 6 klanten zijn. Ze hebben ook geen kaart en iedereen eet hetzelfde. Het menu bestaat uit 4 voorgerechten, 1 hoofdgerecht en een dessert. Vriendelijke service door een ober die goed Engels praat, lekker eten en ruim genoeg. We betaalden 60 euro voor alles inclusief een fles witte wijn, twee martini’s, een bruiswater en een koffie, dit alles in een zeer origineel en aangenaam kader. Je moet er geweest zijn om het te kunnen beschrijven. Een aanrader als je er in de buurt passeert.
20 tot 21 november 2024
Balerma
En dan moeten we afscheid nemen van Tarifa en dat valt zoals elke keer heel zwaar. We weten het, we zijn verwend, we moeten echt niet klagen, integendeel . . . het is een luxeprobleem . . . maar de tranen komen en de emoties zijn sterker dan we willen. We rijden richting noorden en laten Tarifa achter ons. Tot ziens, Au revoir, See you soon . . .
Onze eerste tussenstop is Balerma, Camping Mar Azul. Het is makkelijk, we waren hier al meerdere malen en je kan redelijk lekker en vlug iets eten in hun restaurant.
De camping staat nog net niet vol met overwinteraars en we kunnen dus nog een plaatsje bemachtigen. Het lijkt hier wel een Duitse kolonie. Elke camping met overwinteraars heeft uiteraard diverse nationaliteiten maar er is altijd éen nationaliteit die overheerst en hier zijn dat de Duitsers. Hoewel we zelf geen Duitsers zijn worden we met onze nummerplaat natuurlijk wel zo geassocieerd. Zelfs de ober in het restaurant doet zijn best om ons in het Duits aan te spreken maar ik zeg hem : Soy Belga y hablo Flamenco 🙂 Hij vraagt of het Vlaams hetzelfde is als Duits en ik probeer een beetje uit te leggen dat het een heel andere taal is. We zijn wel de enigen in het restaurant die een poging doen om ons in het Spaans verstaanbaar te maken. De Duitsers spreken gewoon Duits. Wij zijn toch een beetje fier dat we in elk land de taal spreken of zoals hier in Spanje, proberen te spreken.
’s avonds krijgen we nog van onze buren verschrikkelijk luide muziek en geschreeuw en gelach tot 1 u ’s nachts. Het lijken wel de Duitse oktoberfeesten. Gelukkig is het maar voor 1 nacht 🙂
21 tot 23 november 2024
Los Narejos (Los Alcazares)
Een vast adresje als we onderweg zijn. Makkelijk inchecken, goede plaatsen, goed restaurant vlak naast de camping, niet duur, … kortom een camperplaats waar we dikwijls 1 of 2 nachten staan. De omgeving zelf is niet zo aantrekkelijk. De Mar Menor is niet zo ons ding. We zijn hier heel dikwijls geweest omdat er zoveel geocaches lagen, maar vandaag hebben we de meesten allemaal gedaan (en dan spreken over meer dan 500 stuks die hier verspreid liggen). Vandaag zijn we gaan fietsen in de omgeving en hebben we nog kunnen genieten van een heerlijke zon. Van het thuisfront hebben we net gehoord dat de eerste sneeuw is gevallen. Dat kunnen we ons hier moeilijk voorstellen. Maar het staat ons ook nog te wachten. We rijden verder richting noorden maar blijven toch nog hangen in ons geliefde ‘Espana’ tot eind november. Morgen rijden we weer een stukje verder.
23 tot 24 november 2024
Alcossebre
We blijven verder rijden richting noorden en we stoppen vandaag in Alcossebre op het camperpark Las Moreras. De camperplaats heeft alles wat het moet hebben en daarmee is alles gezegd. Het is prima voor 1 nacht. We maken een wandeling naar de kust maar er is weinig te beleven. Het is alsof in het noorden de sfeer stopt vanaf eind oktober. We hebben het al gezien in Cambrils, Salou, Benicassim, …. Spijtig eigenlijk want ook in de herfst en winter kan het aan de zee aangenaam zijn. Maar het dorp is redelijk dood. We vinden na lang zoeken een Mexicaans restaurant dat geopend is en we wagen daar de kans. Helaas…het eten is niet echt van hoogstaande kwaliteit, het is zelfs niet matig lekker. We eten, we betalen en we keren terug naar de camper. Nog even en we zitten in Platja d’Aro…daar leeft het het hele jaar door en daar kennen we ook onze goede adresjes voor lekker te eten. Maar we moeten eerst nog wat kilometers rijden..nog even op de tanden bijten 🙂
24 tot 25 november 2024
Sant Antoni de Vilamajor & Sant Pere de Vilamajor
Dit wordt onze laatste stop vooraleer we naar s Agaro afzakken en de laatste dagen gaan genieten in Spanje. We hebben de kleinschalige camperplaats Montseny Campers association gevonden in Sant Antoni de Vilamajor. Nadat we gebeld hadden of er nog plaats was (ze nemen max 4 campers aan) kregen we via whatsapp de instructies en code om het terrein op te rijden. We werden verwelkomd door een perfect Engels sprekende jongeman die ons de nodige uitleg gaf over het terrein. We staan hier vannacht met twee Nederlandse campers en that’s it. Zalig rustig.
We hebben een flinke wandeling gemaakt doorheen de twee bovengenoemde dorpen en zijn als afsluiter iets gaan eten in El Rebost dels Guiu. Als je binnenstapt op zondag tussen de vele Catalaanse families met kinderen en huisdieren die allemaal luidruchtig maar gezellig zitten te tafelen denk je, o jee…waar zijn we nu terecht gekomen…maar … als we een tafeltje krijgen en twee martini’s en even later ook ons eten zijn we echt heel blij dat we hier zijn binnen gestapt. Want het is misschien een cliché maar oh zo waar : Waar locals zitten is het goed eten. Nog één nachtje slapen en dan kunnen we naar onze favoriete stop in s Agaro.
25 november tot 1 december 2024
s Agaro en omgeving
En we zijn weer terug waar we altijd beginnen. De camperplaats in s Agaro bij Anna en Adolfo. Hier brengen we onze laatste dagen Spanje door en dan gaat het onherroepelijk richting casa. Maar vooraleer we gaan zeuren over naar huis rijden gaan we hier nog een zestal dagen genieten. We eten in onze favoriete restaurantjes in Platja d’Aro en we fietsen op de heerlijke Via Verde Ruta del Carrilet. Ze verbindt Sant Feliu de Guixols met Girona maar je kan ook via een zijroute naar Platja d’Aro als je de drukke baan wil mijden. We gaan geocachen op deze fietsroute maar omdat we dikwijls stoppen om een cache te zoeken en omdat het vroeg donker wordt geraken we niet tot in Girona. Tussen Llagostera en Cassà de la Selva keren we terug. We hebben deze rit van 85 km (heen en terug) al genoteerd voor de volgende zomer. Dan zijn de dagen langer en hebben we meer tijd om ons doel te bereiken.
En dan is het zover. Onze laatste dag Spanje is aangebroken. We fietsen nog tot aan het strand Platja San Pol en blijven een uurtje zitten met zicht op zee. De zon verwarmt onze huid en ik geniet van elke seconde omdat ik weet dat de koude ons opwacht in Bollendorf. ’s avonds trekken we naar Platja d’Aro waar we ons laten verwennen in restaurant Llevant met een Chuleton en een heerlijke witte wijn. Het bruist hier van het leven. Wat gaan we dit weer missen.
Het was een voorrecht om al deze maanden met de camper onderweg te zijn. Marokko en Spanje waren fantastisch en we zijn dankbaar dat we dit mogen en kunnen doen.
Morgen gaan we kilometers vreten richting casa want er wacht ons een drukke agenda. Maar dat is niet erg . . . hoe drukker hoe sneller we weer kunnen vertrekken ! Hasta luego !
