Always on the Road
Spanje 2021
11 tot 14 september 2021
Calonge - Costa Brava
Onze routeplanning voor Spanje is dit jaar redelijk eenvoudig.
We hebben een stressvol jaar achter de rug en we willen nu vooral chillen en tot rust komen. Daarom kiezen we voor plaatsen die we al kennen en onze drie favorieten (Calonge, Bolnuevo en Tarifa) staan zeker op het programma. Misschien dat we onderweg nog dingen zullen aanpassen maar het is ons nu vooral te doen om te ontspannen 🙂
Als we de Camargue in Frankrijk verlaten is Calonge onze eerste stop maar het weer is er niet echt fantastisch. We blijven daarom maar een drietal dagen en reizen dan verder. We staan terug op Camping Internacional de Calonge waar het heerlijk vertoeven is. We maken een aantal korte fietstochtjes naar Platja D’Aro en genieten van de mooie zichten aan de wilde kust. We zijn blij om in Spanje te zijn. Niettegenstaande het dezelfde zee is dan in Zuid Frankrijk voelen we ons beter thuis aan de Spaanse kust. We hebben er niet echt een verklaring voor. Ik hou van Frankrijk en het is een prachtig land waar veel te ontdekken is maar ik voel me beter thuis in Spanje.
Na drie dagen rijden we verder richting Bolnuevo.
14 tot 21 september 2021
Bolnuevo - Puerto Mazarron
Als we in Calonge vertrekken zijn we nog niet helemaal zeker dat we op 1 dag naar Bolnuevo gaan rijden maar het is niet te druk in het verkeer en het gaat vlotjes vooruit. In de late namiddag komen we aan op camping Playa de Mazarron en er staan een pak meer campers dan vorig jaar. We krijgen gelukkig nog een plaatsje en we beslissen om hier een week te blijven. Beetje chillen, lekker eten, boekje lezen, in ’t zeetje zwemmen . . . kortom genieten en niks moet alles mag 🙂
We staan heel graag op deze camping en niettegenstaande het enorm groot is voelt het helemaal zo niet aan. Het is een gezellige boel en we staan dit jaar tussen een aantal Fransen en naast ons staat een oud Duits koppel waarvan de man superfier is dat hij op bijna 80 jarige leeftijd nog rondreist met zijn demente vrouw. Mooi om te zien dat ze nog genieten van het leven.
Een must-see als je in Bolnuevo komt is de plaatselijke Spar. De klanten die regelmatig terugkomen spreken niet van ‘de Spar’ maar van ‘bij de Pedro’. Het is een klein rommelig winkeltje maar ik kan niets bedenken dat de man niet in zijn assortiment heeft. Het bruist er van het leven van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat en naast brood, vlees en drank kan je er zowat alles kopen wat je in een gewone supermarkt ook terugvindt. Soms moet je het vragen want er staat zoveel binnen dat ze eerst een laag van iets anders moeten weghalen voor het gewenste product tevoorschijn komt. Het is er leuk winkelen, het is goedkoop en de voedingswaren zijn van excellente kwaliteit.
De foto’s van deze week zal ik later publiceren. Mijn smartphone is een tiental dagen later gecrashed en momenteel is hij voor herstelling bij de provider. Ik hoop dat ze de foto’s kunnen recupereren. We hebben ook nog een gewone camera bij maar die hebben we in Bolnuevo helaas niet gebruikt.
21 tot 23 september 2021
Balerma
In Balerma maken we slechts een korte tussenstop. We kiezen weer zoals vorig jaar voor Camping Mar Azul en ’s avonds eten we iets in hun plaatselijk restaurant. Het is geen top cuisine natuurlijk en ze hebben niet meer de lekkere entrecôte van twee jaar geleden maar het is gezellig zitten en we hebben een leuke babbel met twee Britten. Dat vinden we nou ook zo leuk aan camperen. Je ontmoet overal nieuwe mensen en met sommigen raak je aan de praat, met anderen doe je dat niet, het is zo vrijblijvend als maar kan zijn. En al zijn dat dikwijls zeer korte contacten, het verrijkt soms je leven.
We blijven hier twee nachtjes en maken ons dan klaar voor onze favoriete bestemming Tarifa 🙂
23 september tot 6 oktober 2021
Tarifa
Tarifa . . . ik denk dat ik echt in herhaling zou vallen als ik hier nogmaals ga schrijven waarom we zo verliefd zijn op dit stadje en zijn prachtige omgeving. Het staat al uitgebreid beschreven in Camperreizen Spanje 2019 en in Camperreizen Spanje 2020. Diegenen die het nog niet gelezen hebben kan ik alleen maar aanbevelen om daar even te kijken. Maar een echte verklaring voor onze hang naar Tarifa hebben we niet. Het is een feel, een click of wat dan ook . . . en die ‘coup de foudre’ was er van dag 1 toen we in 2012 voor de eerste keer het stadje binnenwandelden. Het gevoel is nooit meer weggegaan en sinds we een camper hebben moeten we minstens 1 keer per jaar langs hier passeren 🙂
Als we aankomen in Tarifa op Camping Rio Jara voelt dat als thuiskomen en we zijn dan ook van plan om hier minstens 10 dagen te verblijven want vervelen doet het nooit en we hebben weer een aantal uitdagingen voor onszelf in petto. Zo willen we terug naar Torre Guadelmesi met zijn prachtige zichten langs de Strait of Gibraltar en Marokko. We hebben dat vorig jaar te voet gewandeld langs de Colada de la Costa maar we willen dit jaar proberen of dat ook kan met de fiets.
We ontdekken tijdens deze vakantie ook de schoonheid van Punta Paloma dat een paar kilometers verwijderd is van Tarifa en we brengen ook een bezoekje aan Bolonia, een voormalig vissersdorpje waar we vooral het prachtige Baelo Claudia willen zien, een Romeinse Ruïne met een prachtig zicht op de Atlantische Oceaan. En voor de rest genieten we natuurlijk zoals elk jaar met verdwalen in de eindeloze kleine straatjes van het oude stadscentrum en het intens opsnuiven van de sfeer die daar hangt. En we kijken ook weer met volle bewondering naar de honderden Kitesurfers die acrobatisch door de lucht klieven. Het blijft impressionant en we kunnen daar uren blijven zitten.
Tarifa – Torre Guadelmesi : Een uitdaging met de fiets.
Zoals hierboven vermeld hebben we deze route al te voet gedaan maar het is redelijk ver en je moet ’s avonds nog terug. Daarom dat we erover nadachten om de route met de fiets te doen. Weliswaar niet volledig via de Colada de la Costa maar er lopen ook nog veel kleine weggetjes net boven deze route. De app Komoot die ik speciaal voor deze doeleinden gedownload had geeft een mooie route aan geschikt voor ’toerfietsen’. Ik had er serieus mijn twijfels over want de voorbijgaande jaren hebben we daar ook al stukjes gefietst en telkens blijkt het toch een serieuze onderneming te zijn waar je meer naast dan op de fiets zit. We vragen het na in een plaatselijke mountainbike shop die zelf ook trips organiseren en de verkoper daar was heel duidelijk : niet doen. Zelfs met een gespecialiseerde mountainbike blijkt het niet simpel. De weg ligt op bepaalde stukken heel slecht en het is gevaarlijk voor je fiets en voor jezelf. Waar Komoot de informatie haalt dat het zelfs met een toerfiets kan is ons een raadsel.
Een tweede man die ons erop wees woont aan de ingang van de Colada de la Costa in Tarifa en ook hij raadde af om het met de fiets te doen.
We hebben toen beslist om twee routes uit te proberen maar uiteraard geen risico’s te nemen en te voet stappen waar nodig. De eerste dag hebben we een route gevolgd die nog redelijk te fietsen was maar die stopte te vroeg op de Nationale weg en dat was eigenlijk niet de bedoeling.
De tweede dag hebben we de route van Komoot gevolgd die dichter bij de Strait of Gibraltar ligt en we zijn er geraakt . . . maar . . . we hebben wel meer dan 40 % van de route te voet gestapt. Spijtig dat deze app compleet foute informatie doorgeeft. Ik heb het gemeld maar zij schuiven de boot door naar Open Street Maps. Voor een betalende app (ja er bestaat een gratis versie maar die is zeer basic) vind ik dit niet kunnen en het is altijd makkelijk om de schuld op iemand anders te steken. Maar fietsen of te voet, het was weer een zalige dag met serieuze fysieke inspanningen maar dat kan deugd doen. Het aantal klims is niet mis en ook al rijden we op een e-bike, je hebt nog heel wat eigen power nodig om je doel te bereiken.
Aangezien de meeste wegen ook langs voormalig militair gebied loopt zie je nog veel restanten van kanonnen en ander oud leger materiaal dat staat af te bladderen maar nog wel een diepe indruk nalaat in deze woeste omgeving. Vandaag kan je hier zomaar wandelen en genieten van de natuur maar dat is vroeger wel anders geweest. ’s avonds voelden we onze gewrichten en spieren door het gehobbel op deze ‘niet’ fietspaden maar het was weer de moeite. Ik weet nu al zeker dat we hier volgend jaar terug gaan komen 🙂
Hieronder de foto’s van ons tripje Tarifa – Torre Guadelmesi – Tarifa en de fietsroute geregistreerd door Garmin.
Tarifa – Betis – Bolonia
Onze Duitse buren op de camping vertelden ons over een Romeinse villa in Bolonia en de mooie stranden aldaar en dat het de moeite was om eens tot daar te rijden. Toen ze hoorden dat we dat met de fiets wilden doen raadden ze dat sterk af. De hellingsgraad was enorm en we zouden er niet geraken…hm…dat moet je nu echt niet zeggen natuurlijk . . . We waren van plan om het toch te proberen…lukte het niet, dan konden we nog altijd stoppen en terug keren.
Er waren twee mogelijke routes maar wij kozen voor de kleinere (en misschien zelfs nog steilere) route via Betis. Er lagen ook wat geocaches langs dat traject dus voor ons altijd de moeite om daar dan te passeren. En dat het klimmen was hebben we geweten. Maar na veel rondtrappen op de pedalen en vooral zwoegen en zweten kwamen we aan in Betis. Een zeer authentiek gehucht waar paarden en koeien gewoon op de straat lopen en er voor de rest niet veel te zien is behalve een aantal rotsblokken waarvan men denkt dat het prehistorische graven zijn. Maar het heeft iets . . . dit is the middle of nowhere en de rust die er heerst te midden van de wilde natuur is mooi om te zien en dat is genieten. Van daaruit gaat het verder naar Bolonia waar we de Romeinse villa hebben bezocht (een aanrader). Bolonia zelf heeft voor de rest niet veel te bieden en na het bezichtigen van de Romeinse restanten rijden we terug langs Betis (weer klimmen) over Punta Paloma naar Tarifa.
Tarifa – Punta Paloma – kanon
Tussen Punta Paloma en Betis ligt er een volledig intakt kanon van de tweede wereldoorlog met een prachtig uitzicht op Marokko. Het is niet makkelijk te bereiken maar we wilden het oh zo graag gaan bekijken. Van Betis uit hadden we een paar dagen daarvoor geprobeerd maar daar is het voormalig militair gebied compleet afgesloten. Te voet zou je er door kunnen, maar de fietsen geraken niet door de versperring en we willen ze ook niet meer dan een uur achterlaten.
Vandaag zitten we aan de andere kant in Punta Paloma en na wat zoeken op onze wandel-GPS vinden we ook daar een toegangsweg naar het kanon. Deze toegang is niet afgesloten maar helaas is ook dit pad met de fiets niet haalbaar. Terwijl we een beetje teleurgesteld terug stappen komen we op deze compleet afgelegen weg een vrouw tegen die ons vraagt wat we zoeken. We leggen uit dat we naar het kanon willen maar dat onze fietsen het plan een beetje dwarsbomen. Ze stelt voor dat we haar even volgen en dan kunnen we onze fietsen bij haar huis stallen. Er staan hier in dit niemandsland twee huizen . . . hoeveel geluk moet je hebben om dan net de eigenaar van éen van de twee huizen tegen te komen die dan ook nog eens gastvrij is. Twee grote honden bewaken het terrein maar als ze zien dat het ok is voor de vrouw des huizes laten ze ons binnen en leggen ze zich letterlijk naast onze fietsen. Ik denk niet dat we onze fietsen op een veiligere manier kunnen achter laten. De vrouw zegt dat ze straks als we terug komen misschien niet thuis is, maar dat we gewoon het poortje goed moeten sluiten als we onze fietsen terug van haar terrein weghalen. Als ik vraag of de honden ons zullen binnen laten als er niemand aanwezig is zegt ze : Don’t worry, they know you by now 🙂
We stappen te voet de helling op naar het kanon en na wat verlaten militaire gebouwen komen we eindelijk op het punt waar we naar uitkeken. Indrukwekkend weeral. Het kanon, de Atlantische Oceaan, Tarifa helemaal links, de Kite surfers die van waar wij staan net kleine vliegjes zijn, Afrika recht voor . . . kortom, we zijn weer content dat we dit plekje gevonden hebben.
Als we anderhalf uur later onze fietsen gaan terughalen laten de hondjes ons zonder problemen binnen en zetten wij onze weg verder op zoek naar nieuwe mooie plaatsen 🙂
Tarifa – Punta Paloma
We fietsen ook een paar keer van Tarifa naar Punta Paloma en dat doen we om verschillende redenen. Het is een prachtige weg met zandbergen en bomen maar we ontdekken er een restaurantje in een uitlopend stuk van dit gehucht waar je eigenlijk niets meer verwacht. Het lijkt het einde van de wereld en ineens sta je voor een hoogst eenvoudige ‘bar restaurante’, genaamd ‘Justito de Copas’. Voor ons is deze plek echt weer een waw moment. De chef komt hier aan tafel met een bak vol met verse vis en zegt : la carta ! Je kiest je vis als hoofdgerecht en hij somt nog een aantal voorafjes op in ’t Spaans. We krijgen eerst een Ensalada met tomaten en Melva vis en het zijn de lekkerste tomaten die ik ooit geproefd heb…meer nog…ik eet normaal geen tomaten bij ons, ik vind ze hier gewoon niet lekker, maar deze…een streling voor de tong 🙂
Als tweede voorafje kregen we gamba’s (ik krijg weer honger als ik het nu opschrijf) en dan kwam ons hoofdgerecht. De Salmonete en de Borriquete die we daarstraks zelf gekozen hadden uit de bak, eenvoudig bereid en bangelijk lekker. Doe daar een glaasje witte wijn bij en de zon en zicht op de zee…wat wil een mens nog meer 🙂 Hier komen we volgend jaar zeker terug !
We hadden ook gehoopt dat er een doorgang was langs de kustlijn tussen Punta Paloma en Bolonia maar dat loopt helaas enkel door voor voetgangers en niet voor fietsers. We proberen het nog een heel kort stukje maar we zakken te diep weg in het zand en we geraken voor geen meter vooruit. Bolonia blijft dus enkel te bereiken via de berg 🙂 Maar we blijven de hele middag nog genieten in Punta Paloma.
Tarifa : stad en strand
Hieronder nog een laatste reeks foto’s van Tarifa zelf : de stad, het strand, de restaurantjes waar het heerlijk vertoeven was, de prachtige zonsondergang . . .
en dan zit ons verblijf in het meest zuidelijk puntje van Europa erop en gaan we stilaan terug richting noorden. Het afscheid is elk jaar weer moeilijk maar is geen vaarwel. Een tot ziens klinkt ons beter in de oren 🙂
6 tot 8 oktober 2021
Torremolinos
In Torremolinos blijven we twee nachtjes. Een beetje uit nostalgie omdat we hier vroeger met onze dochter kwamen maar dit jaar zijn we hier ook voor een specifieke winkel. Onze dochter heeft gevraagd om Eau de Parfum mee te brengen vanuit Fuengirola. Aangezien daar helaas geen campeergelegenheid is installeren we ons in Torremolinos op de enige camping in de wijde omgeving en fietsen we meer dan 25 km naar Fuengirola voor de parfum . . . nou ja, voor je dochter heb je iets over 🙂 Het was een leuke fietstocht en we hebben er een leuke dag van gemaakt. We zijn ook nog gaan eten in ons favoriet Italiaans restaurant in Benalmadena en dan gaat het verder richting Bolnuevo.
8 tot 13 oktober 2021
Bolnuevo
In Bolnuevo is het na al onze Tarifa avonturen tijd om wat te lezen en aan ’t strand te luieren maar dat houden we nooit echt lang vol. We hebben van iemand een tip gekregen over een interessante uitstap in de buurt, nl. Bateria de Castillitos en Bateria El Jorel. Het zijn forten met nog bewaarde kanonnen die dateren uit eind jaren dertig. Ze worden in de volksmond ook wel de kanonnen van Mazarron genoemd. De weg ernaartoe is een uitdaging. Vanuit Camping Playa Mazarron in Bolnuevo is het meer dan 25 km maar de laatste 10 km zijn van een stijgingsniveau om u tegen te zeggen. We hebben een aantal keer gedacht dat we het niet zouden halen en we waren ook de enigen met de fiets. We werden op dit smalle pad voortdurend voorbijgestoken door auto’s. Maar we hebben de top gehaald en dat gaf een zalig gevoel. Op de volledige heen – en terug rit hebben we welgeteld nog twee andere fietsers gezien. Totaal aantal kilometers van deze onderneming : 55,37 km met een totale stijging van 823 m 🙂
Wat krijg je nou voor al die moeite in de plaats ? De foto’s hieronder vertellen meer dan woorden maar ik kan iedereen aanraden om, als je in de buurt bent, met eigen ogen te gaan kijken. Want een foto is éen ding, maar wat je ziet met je eigen ogen is nog zoveel mooier.
13 tot 15 oktober 2021
Santa Pola
Na een superleuke week in Bolnuevo en omstreken rijden we noordwaarts richting Santa Pola in de buurt van Alicante. Ik ben er in een heel ver verleden geweest en heb toen een bootje genomen naar het eiland Isla de Tabarca. Het is klein en toeristisch maar we willen er een dagje gaan geocachen. We staan op Camping Bahia en niettegenstaande een aantal negatieve reviews is het voor ons best een leuke camping. Het klopt dat je aan de grote baan staat, maar dat weerhoudt ons echt niet om ’s nachts goed te kunnen slapen en overdag zijn we sowieso op stap.
Isla de Tabarca is een klein eiland van nog geen 2 km lang en ongeveer 400 m breed. Heel veel bootjes bieden zich aan om snel van Santa Pola naar Tabarca te geraken. We krijgen zelfs 1 euro korting per ticket omdat we ‘vroegboeken’ (lees : 1 dag op voorhand). Aan het haventje bevindt zich ook de commerciële quartier van het eiland waar de garçons hun best doen om je aan hun tafel te krijgen. Maar wil je genieten van de rust dan kan je richting oosten wandelen waar je onder andere de vuurtoren kan zien en een oud authentiek kerkhof. Aan de andere kant van het eiland heb je het woongedeelte waar je door de straatjes kan kuieren binnen de vestingsmuren en zijn poorten. Op een halve dag heb je echt alles gezien maar het is zeker leuk om éen keer te doen. Vandaag wonen er nog ongeveer 50 mensen…Ik vermoed dat het ’s avonds, wanneer alle bootjes terug vertrokken zijn, een oase van rust is.
15 tot 25 oktober 2021
Calonge en omgeving
En dan beginnen we aan de laatste tiendaagse van onze prachtige vakantie. We zoeken terug een plekje in Calonge en combineren strand en rust met veel fietsuitstapjes naar Platja d’Aro, Sant Feliu de Guixols, s’Agaro en Castell d’Aro om te geocachen. Voor de cache-liefhebbers : Bij Geoache bestemmingen kan je onze avonturen volgen.
En dan breekt onze laatste dag Spanje aan en gaat het onherroepelijk richting casa in Bollendorf. Wat houden we van Spanje . . . het klimaat, de natuur, de mensen die vriendelijk zijn en immer goedgeluimd, het leven op de straat tot in de late uurtjes . . .
We gaan het weer enorm missen.
Heel blij dat we dit weer mochten meemaken. Bijna 8 weken on the road en enorm dankbaar !
