Always on the Road
Nederland - 2020
Juni 2020
Voorbereiding eerste reisje met de camper na de lockdown
Sinds 10 maart staat onze camper voor de deur . . . triest . . . maar het kan niet anders. Corona beheerst sinds kort ons leven en reizen is voorlopig uit den boze. In maart zien we het allemaal een beetje somber in. We vermoeden dat reizen er dit jaar niet meer gaat inzitten. Dagelijks worden we overstelpt met berichten in de krant, op televisie, in de social media . . . Het is niet niks en de wereld is in de ban van deze pandemie.
In april horen we dat er in Nederland toch een aantal campings open zijn. Het enige land in Europa denk ik waar in sommige provincies campings mogen openblijven…
Dit nieuws opent mogelijkheden…Misschien lukt het om binnen een paar maanden dan toch naar Nederland te reizen…
Natuurlijk blijven we nog thuis en we volgen elke dag de evolutie. We kijken nauwgezet naar de cijfers maar ook naar de maatregelen per land en die willen nogal eens wat verschillen. Als Belg zijnde, wonende in Duitsland aan de Luxemburgse grens volgen we automatisch meerdere landen. En soms zien we door het bos de bomen niet meer. Het is geen prettige periode. We worden bovendien ook nog eens afgezonderd van Luxemburg want de Duitsers sluiten de grenzen. Niet met België of met Nederland, wel met Luxemburg….Dat zorgt voor nogal wat wrevel bij de grensgangers…en dat is logisch…De meeste mensen die hier wonen zien geen grens…dat is gewoon één gebied. Je gaat in het ene land naar de bakker maar in het andere land naar de slager en de supermarkt. Je stapt over de rivierbrug die de grens vormt zonder te beseffen dat je een ander land binnenstapt. Maar met corona verandert dit allemaal en plots mag je niet meer gaan fietsen aan de overkant want de Duitsers denken dat het virus wel eens van Luxemburg zou kunnen binnenkomen. Heel irritant eigenlijk, want Luxemburg doet het net heel goed, is veel consequenter met de regeltjes en het sluiten van net deze grenzen is absoluut ridicuul. Vooral omdat je van Duitsland wel naar België mag rijden en op die manier dan weer Luxemburg binnenkomen…begrijpe wie begrijpe kan . . . Maar de Deutsche Polizei is onverbiddelijk . . . Nein ist Nein . . .
Op 15 mei komt er gelukkig een einde aan de grenssluitingen en kunnen we tenminste al vrij terug naar de overkant. Ik kan nog niet naar België waar mijn ouders wonen maar dat gaat nu hopelijk niet lang meer duren.
Meer en meer landen beginnen ook aan te geven dat ze terug toerisme gaan toelaten. We beginnen weer een beetje te dromen. Want reizen met onze camper, dat moet volgens ons echt corona-proof kunnen. Je eigen huisje op wielen, daar hoeft niemand anders in te komen, dat is je veilige bubbel 🙂
Wandelen en fietsen in de natuur is ook veilig en eten kan je ofwel in de camper ofwel buiten onder de luifel als het lekker warm is. Het kan eigenlijk niet veiliger. We informeren ons bij een paar Nederlandse campings en beslissen om op 10 juni te vertrekken. Eerst een korte stop in Son en Breugel voor de aankoop van nieuwe matrassen en dan verder naar Zuid Holland.
Er is ons wel medegedeeld dat de sanitaire gebouwen nog gesloten zijn tot 1 juli. Met de camper hebben we gelukkig alles aan boord.
We kijken er naar uit !
10-11 juni 2020
Son en Breugel & St Oedenroede
Op 10 juni vertrekken we heel vroeg richting Son en Breugel. We hebben een afspraak met een matrassenbedrijf. Na één seizoen waren de standaard-matrassen in de camper niet echt top meer. Op zo’n dingen wordt blijkbaar enorm bespaard…spijtig maar weinig aan te doen. Dan maar een beetje rondgekeken voor nieuwe matrassen en uiteindelijk terechtgekomen bij deze firma. Ik kan ze alleen maar aanbevelen. Zowel telefooncontact voor het maken van een afspraak, als de ontvangst in de winkel met bijhorende raadgeving en de snelheid van de productie : in één woord top. Na het uitproberen van zo’n drie verschillende soorten hadden we onze keuze gemaakt en konden we zo’n twee en een half uur later vertrekken met onze nieuwe matrassen. Wat een verschil . . . nu ja, onze keuze was niet de goedkoopste, maar een pijnlijke rug op vakantie was ook geen optie 🙂
We kregen van hen ook een gratis nacht aangeboden op Camping De Kienehoef, zo hoefden we niet dezelfde dag nog door te rijden naar Zuid Holland.
In het plaatselijke dorp een viswinkel gezocht en ’s avonds mijn verjaardag gevierd met een lekkere visschotel en de nodige witte wijn 🙂 Simpel maar reuzegezellig.
Na een zalige nacht in onze nieuwe bedjes vertrokken we de volgende ochtend richting Stellendam.
11 - 21 juni 2020
Goeree Overflakkee (Stellendam)
Op 11 juni rijden we van St Oedenroede naar Stellendam in Zuid-Holland. We zijn er vorig jaar ook al geweest dus het is ons niet onbekend. Dat was voor een stuk een bewuste keuze. Door de corona-crisis wilden we liever naar een plaats waar we al eens waren…gewoon gevoelsmatig leek ons dat fijner. En bovendien zijn vele grenzen nog niet geopend voor toerisme dus zuiderse bestemmingen waren sowieso nog niet aan de orde.
Het is wel even wennen met de corona-regeltjes want we komen uit een gebied waar maskers verplicht zijn in de winkels en waar het personeel in café’s en restaurants ook zo moet bedienen. Hier in Nederland gaat het er allemaal een beetje losser aan toe maar toch geeft het geen onveilige indruk. De ontvangst op de Camping De Vlugtheuvel is corona-proof. Er staat een groot plastiek scherm tussen jou en de dame van de camping. In de supermarkten hangt het een beetje af hoe de andere mensen zich gedragen. Sommigen doen dat heel respectvol en behouden die anderhalve meter, anderen lopen als een kieken zonder kop van links naar rechts, van voor naar achteren en denken dat ze helemaal alleen zijn. Maar als je zelf een beetje aandacht hebt voor wat er rond jou gebeurt, dan creëer je natuurlijk je eigen veiligheid. We proberen ook om een eerste keer terug op restaurant te gaan. We kiezen daarvoor Zoet of Zout, een restaurant waar we vorig jaar ook al waren. Zelfs in het pré-corona-tijdperk was het daar al heel ruim, dus dat moest nu zeker in orde zijn. En dat was het ook. Zowel de inrichting als het personeel, alles top. Er werd geserveerd met heel veel respect voor de regeltjes en ook al hadden de medewerkers geen masker op, het voelde op geen enkel moment onveilig.
Een keer hebben we in Middelharnis een terrasje gedaan waar het niet zo netjes was. Heel veeleisend naar de klant toe, maar dat ging dan helaas ook maar in éen richting. Spijtig…het is een kleine moeite en het zorgt ervoor dat je je klanten beschermt.
De theetuin van de landwinkel in Stellendam is dan weer het grote voorbeeld. De vrouw des huizes houdt alles nauwlettend in de gaten en de hygienemaatregeltjes worden piekfijn uitgevoerd. Dus al bij al zijn we dik tevreden.
Voor de rest mijden we drukke winkelstraten maar niet alleen omwille van corona. We zijn hier om te fietsen en te geocachen en dat is van de eerste tot de laatste dag genieten.
Enkel op de plaatsen waar het eiland grenst aan de Noordzee wil het nog wel eens ongecontroleerd druk zijn, maar we fietsen overal tussen en door en we duiken terug de natuur in.
We hebben warm weer, we hebben regenweer en we hebben zwaar bewolkt en redelijk fris. We nemen het allemaal mee door. We fietsen vooral in functie van ons hobby geocaching maar we genieten ook van al het schoons dat we tegenkomen. In totaal trappen we deze week 450 km met een dagrecord van 91 km. We komen in Goedereede (voor ons het mooiste dorpje van Goeree Overflakkee), Havenhoofd, Stellendam, Ouddorp, Melissant, Dirksland, Middelharnis, Oude en Nieuwe Tonge, Den Bommel, Ooltgensplaat enz…
Eigenlijk hebben we het hele eilandje doorgefietst. In één woord zalig !
Op 21 juni rijden we terug naar huis maar ons volgende tripje is al gepland.
Binnen een kleine drie weken rijden we richting Zierikzee 🙂
10 - 15 juli 2020
Schouwen Duiveland (Zierikzee)
Schouwen Duiveland was ons vorig jaar zo bevallen dat we besloten om ook nu nog een paar dagen terug te komen. We installeerden onze camper voor 5 nachtjes op Camping Kloet in Zierikzee en maakten ons klaar voor het hele eiland weer rond te fietsen inclusief Sint Philipsland en nog wat andere plaatsen in de buurt. De eerste dag begonnen we vol goede moed aan een trip van 90 km maar dat was een beetje van het goede teveel. We hadden namelijk net de zadels van onze fietsen vervangen voor een beter (lees minder pijnlijk) zitje tijdens het rijden maar we hadden over het hoofd gezien dat je zoiets toch moet inrijden. De 90 km als eerste gewenningsoefening was dus niet zo’n goed idee. Toen we ’s avonds terug op de camping kwamen konden we geen van beiden nog deftig stappen en nog veel minder zitten…ik denk dat we een beetje overdreven hadden. De dag nadien dan maar een beetje gerust, een fietsbroek gaan kopen en ons laten vertellen door de winkelbediende dat het heel normaal is dat je na zoveel kilometers op een nieuw zadel een pijnlijke kont hebt 🙂
Een dagje rust en zo’n zeemvellenbroek doen wonderen en twee dagen later konden we weer op de baan.
Het eiland is prachtig om te fietsen. Het wordt omringd door de Oosterschelde, het Grevelingenmeer en de Noordzee. Er zijn duinen, bossen en indrukwekkende natuurgebieden. Zierikzee is het hoofdstadje van het eiland en een absolute must om eens te bezoeken maar ook de kleine dorpen hebben allemaal hun charme.
We hebben niet de indruk dat we hier uitgekeken zijn. Volgend jaar komen we nog eens terug…om telkens weer nieuwe dingen te ontdekken 🙂
