Always on the Road
Frankrijk 2020
20 tot 31 juli 2020
Strasbourg - Colmar - Omgeving
Op 20 juli vertrekken we richting Elzas. We komen vooral naar hier om te geocachen langs het Rhone-Rijn kanaal en daar gaan we de handen mee vol hebben. Maar de streek is natuurlijk ook gekend om zijn prachtige pittoreske steden en dorpen dus proberen we ook tijd te maken om tussendoor wat sightseeing te doen.
Onze eerste camping (Campingplatz Kehl) is eigenlijk niet op Frans grondgebied maar in Duitsland, net aan de overkant van de Rijn. Perfect gelegen en op enkele minuten ben je met de fiets in Strasbourg. Grote camping, veel volk en ongenummerde plaatsen. De eigenaar rijdt met zijn fiets voorop en zegt je waar je moet staan. Allemaal een beetje kris kras door elkaar maar best ok. Wat ons hier vooral opvalt en uiteraard ook bevalt, is dat de corona regeltjes bijzonder goed worden opgevolgd. De signalisatie is dan ook zeer duidelijk hier en dat resulteert echt in een veilige omgeving. Niemand gaat de gemeenschappelijke ruimtes binnen zonder masker en als dat toch eens gebeurt wordt die persoon direct vriendelijk maar kordaat aangesproken door een andere kampeerder. Dit systeem blijkt te werken en zolang we in Kehl verblijven vinden we dat dus normaal. Als we later naar Colmar doorreizen zullen we zien dat het ‘normaal’ daar net iets anders is . . .
Ons plan is om 3 nachten in Kehl te blijven, dan door te reizen naar Rhibau voor de volgende 3 nachten en dan naar Colmar voor de laatste 5 overnachtingen. We hadden dit zo voorzien in het teken van onze geocache-route maar in Rhibau konden we niet reserveren en we hoorden van andere camperaars dat het overal enorm druk was. Dan toch maar iets langer in Kehl gebleven om daarna rechtstreeks naar Colmar door te rijden.
Uiteraard stond, naast onze fietstrips langs het kanaal, een bezoek aan Strasbourg op het programma, maar het was er veel te druk. Na enkele uren hebben we de stad verlaten en zijn we terug de natuur ingedoken.
Hieronder enkele foto’s genomen langs het Rhone-Rijn kanaal (meer van deze omgeving in onze geocache sectie) en een aantal foto’s van Petite France in Strasbourg. Het is een mooie wijk die we enkele jaren geleden ontdekt hadden tijdens de kerstmarkt. In de zomer heeft dit stukje Strasbourg ook zijn charmes maar zoals we hierboven reeds vermeldden zijn we daar niet lang blijven rondhangen. Te druk en te weinig corona-proof . . .
En dan rijden we verder naar Colmar. Op Camping de l’Ill installeren we onze camper om er 5 nachten te blijven. De camping is een beetje een tegenvaller. De ondergrond op de plaatsen is een mix van onkruid en zand en langs de kanten groeit er een allegaartje van ondefinieerbaar groen…Als het regent wordt het hier ongetwijfeld een slijkboel. Dat wordt de eerste ochtend dan ook bewezen. Gelukkig blijft het bij deze ene fikse bui en hebben we voor de rest prachtig weer. De corona regeltjes die we in Kehl zo op prijs stelden zijn hier niet aanwezig. Er hangt wel een papiertje aan de ingang van de gemeenschappelijke gebouwen maar het lijkt alsof niemand kan lezen en maskers worden dus niet gedragen, op een paar zielen na (ons inbegrepen). Bovendien is het personeel absoluut niet geïnteresseerd om hun klanten erop te wijzen dat ze de veiligheidsregels moeten respecteren. Twee campings in dezelfde corona-tijd maar wat een verschil in aanpak.
In de stad zelf niets dan lof voor het personeel in restaurants, bakkers, beenhouwers, souvenirwinkels…ze doen allemaal hun best om het in goede banen te leiden. Ook in het restaurant waar we drie keer gaan eten (omdat het er superlekker is, maar ook omdat het personeel top is) wordt de hygiëne tot in de puntjes uitgevoerd en dat maakt ons blij en geeft ons een veilig gevoel.
We vinden Colmar nog mooier en gezelliger dan Strasbourg. Ook weer druk, maar in hoogseizoen is dat niet abnormaal.
Vanuit Colmar maken we een fiets-uitstap naar Riquewihr. We hebben van andere camperaars gehoord dat dit echt de moeite is en we worden niet teleurgesteld. Na een ritje van ongeveer 16 km waarvan de laatste kilometers serieus stijgen komen we aan in het prachtige wijndorp. Elk hoekje, elke straat en pleintje heeft z’n charmes. Het is een dankbaar dorp om mooie foto’s te nemen al is het met de vele toeristen niet simpel. ’s morgens om 7 uur is wellicht gemakkelijker om een mooie fotoreportage te maken maar al bij al zijn we content met het resultaat 🙂
We hebben genoten van een eerste kennismaking met de Elzas. We willen nog graag een aantal andere mooie dorpen zien. Ribauvillé met z’n kastelen, Kaysersberg, Eguisheim, Haut Koenigsbourg . . . dus er zit niets anders op dan nog eens terug te komen. Misschien al vlugger dan verwacht . . . Afhankelijk van de reismogelijkheden met corona zou het kunnen dat we niet zoals gepland naar Spanje gaan eind augustus maar dichter bij huis blijven. Elzas lijkt me dan een mooi alternatief. Let’s wait and see …
7 tot 16 augustus 2020
Franse Ardennen
Matton et Clemency en omgeving
Corona blijft helaas een invloed hebben op onze keuzes om te reizen maar niet getreurd…Bestemmingen genoeg om uit te kiezen en we zijn al heel blij dat we kunnen genieten in onze eigen bubbel op wielen en de natuur. Deze trip hebben we vooral gekozen om te gaan geocachen. Ons plan is om er zo’n 550 te zoeken maar door de hittegolf is dat niet gelukt. We zijn fanatiek met onze hobby maar het moet plezant blijven 🙂 (zie bij geocaching als u meer wil lezen over onze avonturen bij meer dan 35 graden).
We wilden initieel op twee campings verblijven. De eerste was Camping du Banel in Matton et Clemency en de tweede zou de iets lager gelegen camping in Montmédy zijn. Maar omdat het zo verschrikkelijk warm was en we die powertrail toch niet konden afwerken zijn we de hele periode op Banel gebleven. De camping, alsook het restaurant, wordt beheerd door een Vlaamse familie. Groot voordeel op deze camping is dat iedereen op zijn perceeltje een privé sanitair heeft. Bij aankomst hebben we de volledige ruimte gedesinfecteerd en voor de rest van ons verblijf konden we er gerust in zijn dat niemand anders deze ruimte betrad. Een pluspunt dus.
Het restaurant is een succes. Zonder reservatie is het moeilijk om een plaatsje te bemachtigen en ook mensen uit de omliggende dorpen komen hier eten. Logisch, want in de buurt is er niks te vinden. Je kan ook alles wat de kaart biedt gaan afhalen en op je eigen plek aan de camper opeten. Goede kwaliteit voor een ok prijs.
Mochten we hier niet komen geocachen dan waren we hier waarschijnlijk niet aanbeland. De streek heeft niet zo veel te bieden. De Franse dorpjes in de buurt stralen armoede uit en geen enkel dorp leeft. Matton heeft een bakker maar voor een supermarkt moet je dik 6 km fietsen. Ook de horeca heeft deze streek over het hoofd gezien. De meeste dorpen waar we doorfietsten hadden geen café en laat dat nu net bij een temperatuur van meer dan 35 ° iets zijn waar je naar uitkijkt als je in de verte een kerktoren ziet verschijnen. Net over de grens heb je een aantal Belgische dorpjes en steden waar wel meer leven te bespeuren valt. Florenville, Bouillon, Orval en natuurlijk voor de waterliefhebbers de Semois die je kan afvaren per kayak. Na 9 dagen rijden we terug richting Home sweet Home maar we gaan later nog terugkomen om de rest van de geocache toer af te werken.
26 augustus 2020 tot ???? ergens in oktober 2020
La douce France
We hebben ongeveer 7 à 8 weken tijd om rond te reizen…Wat een luxe…wat een mogelijkheden…of toch niet…want ons initieel plan gaat niet door. We hadden een hele trip door Spanje gepland…van het noorden naar het zuiden met veel ertussenin maar dat valt allemaal in het water.
Want….voor de Duitse wetgeving (waar wij wonen) is Spanje genoteerd als risicogebied en mogen we daar in theorie niet naar toe. Ik zeg wel in theorie…want we zouden natuurlijk wel kunnen gaan…maar dat kan consequenties hebben. Stel dat we toch Spanje binnen rijden en we hebben een botsing of er wordt iemand ziek…dan hebben we wel de Duitse hulpdiensten nodig…en die zouden het ons wel eens moeilijk kunnen maken want eigenlijk mochten we daar niet zijn. Het is niet overal even duidelijk of je kan rekenen op de hulpdiensten als je in een risicogebied verblijft. Veel informatie maar ook veel tegenstrijdigheden…Corona maakt het leven van de gewone mens er niet eenvoudiger op en je krijgt zoveel info door, al dan niet fout en er is een groot gebrek aan Europese coördinatie…We beslissen om geen risico’s te nemen en stappen (met heel veel pijn in het hart) over naar plan B.
We willen toch nog een beetje goed weer en we willen ook niet te ver (Portugal was ook heel even een optie maar dat was toch ook een eindje weg). Met niet te ver bedoelen we zo rond de 1000 km van het homefront. Want misschien wordt je van eender waar op een bepaald moment ook terug gefloten…en dan kan je maar best niet te ver van huis zijn. Het zijn nu eenmaal onzekere tijden en wat vandaag nog kan en mag ziet er morgen misschien helemaal anders uit. Elke dag krijg je in de media andere berichten door en ook de officiële overheids-websites passen hun info regelmatig aan. Je hebt dus nooit een zekerheid voor de eerstvolgende maand maar je leeft zo’n beetje van dag tot dag….
Dus niet te ver maar wel mooi weer…dan blijft er natuurlijk niet zo veel over en is de keuze snel gemaakt. Het wordt Frankrijk.
Voor ons eigen land Duitsland (ook heel mooi van natuur) hebben we niet zo’n zin…vanaf eind september kan het daar al flink koud en vochtig worden.
Frankrijk is mooi en Frankrijk heeft veel te bieden. We weten dat, en toch…het valt ons moeilijk om een route uit te stippelen. Want het is en blijft een B-plan…Dit klinkt misschien heel verwend, want heel veel mensen kunnen niet reizen en wij kunnen dat wel. Dus waarom gaan we nu zitten zagen ? Komaan, we beginnen te kijken naar wat interessante bestemmingen. In een ander tijdperk zouden we voor zo’n lange periode ook niet reserveren, maar ik heb de indruk dat iedereen naar Frankrijk trekt…dus we beslissen om de eerste 4 weken vast te leggen en de rest gaan we bekijken van onderweg.
26 tot 27 augustus 2020
Een ommetje via Antwerpen
Oei . . . Vanuit Bollendorf naar Frankrijk over Antwerpen…dat klinkt niet zo logisch en dat is het natuurlijk ook niet. Maar vooraleer we gaan reizen en toch lang on the road blijven willen we nog eerst even mijn ouders gaan bezoeken in Antwerpen. We blijven daar dan éen nachtje op de camperplaats Vogelzang. Het is de enige plaats in Antwerpen voor campers. Spijtig, want deze camperplaats is een schande voor een stad als Antwerpen. Een perfect gelegen terrein waar ze met een redelijke kleine investering iets mooi zouden kunnen maken . . . maar zoals het er nu bij ligt ? Erg ! Misschien moet ik eens een brief schrijven naar de burgemeester van Antwerpen 🙂 Maar goed, het is de enige plaats waar we onze camper kwijt kunnen dus moeten we het daar maar mee doen…
27 augustus tot 1 september 2020
Franse Ardennen
Montmédy
Na ons tripje Antwerpen en een flitsbezoek aan mama en papa rijden we naar de Franse Ardennen. We waren hier al in de buurt tijdens de eerste helft van augustus om een Powertrail geocaching te doen. Aangezien we toen deze trail door de hittegolf niet konden afmaken landen we nu terug in de omgeving om de toer alsnog te vervolledigen (zie bij onze geocaching-sectie voor meer details).
Zoals hiervoor al geschreven heeft deze regio van Frankrijk niet zo veel te bieden. De dorpjes liggen er allemaal wat verloederd bij. We verblijven op Camping Citadelle in Montmédy. Het is geen topcamping maar het is wel gunstig gelegen voor de laatste trips die we hier willen doen. Na een paar dagen is onze geocache-taak hier volbracht en kunnen we verder trekken. We verhuizen naar een camping in Contréxeville voor éen overnachting. Want de volgende dag zijn we uitgenodigd voor een lunch bij een bevriend koppel die een huisje hebben in Guyonville. Leuk om ‘op reis’ even langs te gaan bij Belgische vrienden in Frankrijk 🙂 We rijden dezelfde late namiddag nog door naar de Bourgogne streek.
1 tot 5 september 2020
Beaune
Beaune in de regio Bourgogne . . . het ligt op onze weg naar het zuiden en we hebben gelezen dat het de moeite is om er een paar dagen te vertoeven. Niet enkel de stad maar ook en vooral de omgeving. We hebben gezien dat je met de fiets de Voie des Vignes kan rijden en dat ziet er leuk uit. Onze camper installeren we op Camping Municipal des Cents Vignes want van daaruit kunnen we te voet naar het centrum. Altijd leuk als je ’s avonds iets wil gaan eten . . . en een glaasje wijn drinkt 🙂
In de stad kuieren we één dagje rond en dat is voldoende om de belangrijkste bezienswaardigheden te ontdekken. Hoogtepunt is hier het Hospices de Beaune, een middeleeuws ziekenhuis, dat aanvankelijk werd opgericht voor de armen. Vandaag is het een historisch monument dat zeker een bezoek waard is. Daarnaast is het volledige oude stadscentrum de moeite om rond te wandelen en te genieten van de oude prachtige gebouwen. En niet te vergeten voor de wijnliefhebbers : de oude stad is één grote wijnaanbieder. Je kan er proeven, genieten en kopen op elke hoek van de straat…
En dan hebben we twee dagen gefietst tussen de wijngaarden. Dit was voor ons het hoogtepunt van ons verblijf in Beaune en omgeving. Dag 1 hebben we de Voie des Vignes gevolgd van Beaune naar Pommard – Volnay – Meursault – Pulligny Montrachet – Chassagne Montrachet – Santenay. Zalig om te fietsen en hier en daar op een terrasje iets fris of een wijntje te nuttigen. We hadden ’s morgens alleen moeite om het begin van de route te vinden. In de stad zelf staat het, naar onze mening, niet echt goed aangeduid.
Dag 2 hebben we de route gevolgd van Beaune naar Savigny-les-Beaune – Aloxe Corton – Ladoix Serrigny. Hier hebben we iets minder kilometers gedaan maar we zijn meer dan twee uur in het Château de Savigny gebleven om de indrukwekkende collectie van Michel Pont te bezichtigen. De collectie bestaat uit oude moto’s, fietsen, landbouwtractoren, straaljagers, Abarth race-auto’s, brandweervoertuigen, modelvliegtuigen enz enz.
Na onze rondgang troffen we de heer des huizes aan die met het personeel een sobere lunch zat te nuttigen. Hij vroeg of we zijn collectie (ses petites folies zoals hij ze zelf noemde) interessant vonden. We hebben even met hem gepraat, een boeiende man en de rijkdom is hem niet naar de kop gestegen.
Hieronder een kleine selectie uit de impressionante verzameling in het kasteel van Savigny-les-Beaune.
5 tot 7 september 2020
Blesle (Haute Loire)
We rijden weer wat meer naar het zuiden en komen terecht in Blesle. Dit prachtige pittoreske dorp hebben we uitgezocht omdat het op de lijst staat van ‘les plus beaux villages de France’ en de foto’s die we zien op internet doen onze nieuwsgierigheid alleen maar toenemen.
We staan op Camping de Mon village de Blesle, La Bessière, maar eigenlijk is dit overgenomen door de Franse Camping car Park groep. Deze camper organisatie was mij nog niet bekend maar na een eerste ervaring ben ik alleen maar positief. Ik was online lid geworden, had geboekt en betaald en ik zou dan per post een lidkaart ontvangen….maar…wegens al onderweg met de camper zou dat niet lukken. Geen probleem. De dame van de helpdesk zei me dat ik moest bellen van zodra ik op de camperplaats aan de automaat stond. En inderdaad : bij aankomst aan de slagboom en een telefoontje kwam mijn lidkaart uit de automaat gefloept. Deze werd onmiddellijk geactiveerd en ik kon binnenrijden. Ik heb ook meteen ingetekend voor hun ‘Pack Privilèges’ waarmee je op voorhand kan reserveren en dus gegarandeerd een camperplaats vrij hebt als je ergens aankomt.
En dan het dorp : je valt van de ene ‘oooh’ in de andere ‘waw’ wanneer je door de straten wandelt. Je wil het allemaal vastleggen op foto maar dat lukt eigenlijk niet. Je ziet zoveel meer met het blote oog en de foto is altijd net iets minder dan wat je echt ziet. We hebben even gepraat met authentieke dorpsbewoners en die wisten te vertellen dat heel veel huizen leeg staan. Heel spijtig want ik vrees dat binnen 25 jaar het dorp min of meer verlaten zal zijn en eigenlijk verdient zo’n dorp dat niet. Maar er is inderdaad niet veel te beleven. Er is een bakker en een kruidenier, er zijn een tweetal verouderde brasseries. Hier zouden ze zoveel meer kunnen doen maar blijkbaar heeft niemand daar behoefte aan. Elk straatje heeft het potentieel om nog aantrekkelijker te worden. Ik denk dan aan speciale ambachtelijke winkeltjes en iets meer mogelijkheden waar je iets kan eten en drinken. Het restaurant waar we ’s avonds gaan eten is het enige ‘deftige’ in het dorp. La Bougnate is zowel hotel als restaurant en het is zalig om daar op het terras te zitten en te genieten van het driegangenmenu. Enige nadeel : een witte martini werd bij hen geserveerd als een whisky : slechts enkele druppels dus en dat voor een vrij hoge prijs. Dan maar een ‘dubbele’ gevraagd . . . maar goed . . . voor de rest hebben we wel genoten van hun culinaire aanbod.
Het is een prachtig dorp, het is zalig om er rond te lopen, maar na één dag heb je alles ontdekt. Wij hebben er nog een tweede dag rond gekuierd maar dan heb je echt wel elk hoekje gezien. Toch een aanrader voor wie op doorreis is.
7 tot 10 september
Rivière sur Tarn - Château de Peyrelade
Vanuit Blesle rijden we naar het departement Aveyron waar we ons installeren in Rivière sur Tarn op de Flower Camping. Het is prachtig gelegen aan de Gorges du Tarn met indrukwekkende rotsen die dreigend neerkijken over de vallei.
Hier willen we het Château de Peyrelade gaan bezoeken. Het is stijl omhoog als je van aan de rivier te voet naar boven gaat maar het loont de moeite. Na een zware klim komt de middeleeuwse vesting tevoorschijn. Indrukwekkend. We weten ook hier weer niet wat eerst te fotograferen. Zowel de vesting als de vergezichten zijn prachtig. Wil je helemaal naar het hoogste topje op deze imponerende rots dan moet je even over een loopbrug die in de hoogte hangt. Het ziet er een beetje eng uit maar het is de moeite. Na de loopbrug ga je langs een houten trap verder naar boven en na een laatste stenen trap kom je op het bovenste plateau van de vesting. Adembenemend mooi. Ik heb er redelijk lang gestaan en genoten van de vergezichten en enkel het geluid van de wind. Zalig !
We blijven hier twee dagen en genieten ook beneden aan de rivier van de prachtige natuur. Hier zouden we nog langer kunnen rondhangen maar dat kan niet om twee redenen : de campings hier in de vallei sluiten bijna allemaal midden september (blijkbaar wordt het hier dan vochtig en koud) en we hebben gereserveerd op onze volgende bestemming. Maar hier komen we zeker nog terug. Te veel moois om nog te ontdekken.
10 tot 15 september 2020
Argelès sur Mer en omgeving
Deze bestemming hebben we uitgekozen omdat ze aan de zee ligt, omdat ze in de buurt van Collioure ligt dat ons absoluut aangeraden werd maar waar geen camping is (tenzij ééntje van 5 sterren iets voorbij het dorp, maar die is onbetaalbaar) en omdat het niet zo ver van Spanje ligt en we nog altijd, ergens ver weg in ons achterhoofd, hopen dat we misschien alsnog de grens over mogen. Bovendien is het departement Pyrenées – Orientales nog altijd groene zone voor ons thuisland Duitsland. We mogen hier dus officieel nog reizen. Al wordt het moeilijker en moeilijker want de kleuren veranderen elke dag en tenzij je kleurenblind bent zie je door het bos de bomen niet meer. Elk land hanteert andere kleurtjes en je zou eigenlijk continu moeten controleren waar je nog wel en niet meer binnen mag.
Tot nu toe hadden we een fantastische reis en hebben we mooie plaatsen ontdekt. Vandaag komen we aan op camping Albizia in Argelès sur Mer en we hebben al snel een beetje spijt dat we hier geboekt en vooraf betaald hebben voor 2 weken. Normaal gezien hadden we niet op voorhand gereserveerd, maar het werd ons aangeraden in tijden van corona omdat sommige campings slechts een bepaald percentage van hun vrije plaatsen wilden vrijgeven om de nodige afstand te garanderen. Hadden we op voorhand geweten dat er plaats zat was hadden we dit nooit gedaan, maar goed, niks aan te doen. De camping ziet er wat triest uit en het sanitair is niet alleen verouderd (wat op zich geen probleem is) maar het is ook niet echt proper. Zeker in Corona tijden zou sanitair toch dagelijks mogen gepoetst worden. Dat er hier al een tijdje geen vod de grond nog heeft geraakt is duidelijk.
De plaatsen voor de camper zijn ruim maar de ondergrond is een beetje vies. Het gras heeft hier ooit gegroeid maar dat lijkt al een eeuwigheid geleden en van een ondergrond met kiezeltjes hebben ze hier nog nooit gehoord. Hopelijk hebben we dus niet te veel regen want dan wordt het gegarandeerd een slijkboel. Het klinkt allemaal een beetje alsof we veeleisende verwende nestjes zijn, maar dat is echt niet het geval. Het is gewoon geen leuke en frisse camping.
Even later halen we de fiets boven voor een eerste verkenning in het kuststadje . . . en ook dat valt een beetje (veel) tegen. Het contrast met onze vorige bestemmingen is groot. Dit is massatoerisme van de bovenste plank en dat is niet ons ding. Begrijp me niet verkeerd, we hebben uiteraard niets tegen toerisme want we zijn zelf ook overal toerist. Waar het mooi is komt veel volk maar hier is het zelfs niet mooi. De eigenaars van de ontelbare winkeltjes en restaurantjes die letterlijk aan elkaar geplakt zijn hebben niet de minste moeite gedaan om er iets gezellig of moois te maken. We fietsen iets verder door naar de Port d’Argelès en daar is het een tikje minder erg omdat een haventje altijd iets speciaals uitstraalt. We zoeken een leuk terras om iets te drinken en rijden later in de namiddag terug naar de camping. Gaan we hier 2 weken blijven ? Hm…nog niet zeker…ook al hebben we betaald…
Een dag later gaan we naar Collioure…de verwachtingen zijn hoog, want dit stadje moet ons verblijf hier redden lol…ook al is het 12 km fietsen…als het de moeite blijkt, dan gaan we hier zeker een paar keer terugkomen. En dat het de moeite is, dat zien we direct bij het binnenrijden van het historisch centrum. Een verademing ! Het strandje aan de rand van het centrum, het kasteel, het zicht op de zee vanuit de binnenstad, de kleine straatjes, de winkeltjes en restaurantjes….gezellig en origineel !
Verschrikkelijk druk hier, maar in Collioure moet je ook op straat verplicht een masker dragen. Het is heel warm maar 98 % van de mensen die we hier zien rondlopen volgen netjes de regels. Er zijn er natuurlijk altijd die denken dat ze daarboven staan…maar gelukkig zijn die in de minderheid. We beleven een gezellige dag in Collioure maar in de late namiddag moeten we terug naar Argelès…want daar staat onze camper…
En dan lezen we op de website van RKI Duitsland dat ook Occitanië (waartoe Pyrénées Orientales behoort) tot rode zone wordt gebombardeerd…Oei…wat nu ? Heel Frankrijk kleurt stilaan roder en roder en buiten Normandië en Bretagne blijft er niet veel groen meer over. Alles wat een beetje zuidelijk ligt (en dus ook waar je kans hebt op nog mooi weer in het najaar) is verboden gebied. We gaan opzoeken wat dat ‘rood’ voor ons, inwoners uit Duitsland, betekent. Er is onwaarschijnlijk veel materiaal op internet te vinden over wat-hoe-waar-wanneer-waarom…maar we vinden niet alle informatie terug die we graag hadden geweten. We proberen toch de meest cruciale dingen uit te vissen.
Onze eerste vraag luidt : Wat als we terug naar Duitsland gaan na verblijf in een rode zone. De site van RKI vermeldt het volgende : Als we minder dan 2 weken uit een rode zone weg zijn moeten we in Duitsland verplicht laten testen en 2 weken in quarantaine. Als we dat niet doen kan dat bestraft worden met een geldboete tot 25000 euro. Dus met andere woorden : Rijden we vanuit een rode zone direct terug naar huis, dan hangen we vast aan die quarantaine plus test…Zoeken we nog eerst een groene zone als overgang, dan hoeven we niet meer in quarantaine…
We beginnen al uit te rekenen … we moeten terug zijn in Duitsland rond 17 oktober (met nog enige dagen speling als het moet) en we zijn nu 13 september…
Mijn ver-weg-in-het-achterhoofd-droom om nog tot in Tarifa te geraken dit jaar wordt definitief geschrapt..dat is te ver weg en te riskant mochten er nog nieuwe reglementeringen toegevoegd worden. Maar Noord Spanje, waar we eind vorig jaar waren…ligt slechts op 140 km van waar we nu zitten…en of we nu in Zuid Frankrijk in rood zitten of in Noord Spanje…we zien niet echt een groot verschil…dus zullen we ? Durven we ? Mogen we ? Want die informatie vinden we nergens terug en dat brengt ons bij vraag 2 : Wat als we in een rode zone een ongeval hebben, ziek worden of panne met de camper ? We zoeken ons suf en vinden bij de Duitse reglementering niets terug. De rode zone is geen verbod, je moet in quarantaine…maar of je ook geholpen wordt als er je in een rode zone iets overkomt : niets maar dan ook niets te vinden op het internet geeft een klaar en duidelijke uitleg. Het is een beetje een grijze zone…
We informeren ons nog bij een aantal vrienden en kennissen die in Spanje waren en/of zijn en iedereen zegt hetzelfde : kom gerust naar hier, het is veilig…want niet alle regio’s zijn rood. De overheden in België en Duitsland zetten alles in rood, zonder eigenlijk gedetailleerd te controleren welke regio’s het zwaarst getroffen zijn. Sommige dorpen zijn nog volledig groen…helaas worden zij mee gestraft door de ‘besmette’ gemeentes.
We verlaten Argelès sur Mer (ongeacht dat we daar vooruitbetaald hebben) en we beslissen om door te reizen naar Calonge aan de Costa Brava. We kennen de camping daar van ons novemberverlof in 2019 en het is er krakend proper…We informeren ons ook telefonisch of er plaats is (plaats zat …. er zijn bijna geen toeristen) en we vragen hoe het zit met de veiligheidsregels ivm corona. De regels in Spanje zijn redelijk streng en dat vinden we dus alleen maar goed nieuws. Het plan is om daar ongeveer 2 weken te blijven en van daaruit naar een groene zone verhuizen alvorens terug te keren naar Duitsland. Waar dat zal zijn weten we nog niet. Een mogelijkheid is Normandië of Bretagne…een andere mogelijkheid is Italië…Beiden hebben nog die mooie kleur groen…maar dat is voor de toekomst…en wat vandaag groen is kan morgen oranje of rood worden. Er zijn geen zekerheden meer…maar we vertrekken eerst naar Calonge…Mijn hart maakt een sprongetje want Spanje hadden we eigenlijk al laten vallen…en nu gaan we toch een stukje zien…Blij blij blij !
Voor het vervolg van onze reis verwijzen we u graag naar Spanje 2020 🙂