Menu
15 oktober 2020 – Blog 3
REIZEN in coronatijden
Reizen in coronatijden . . . het is iets wat we een jaar geleden nog niet kenden. Maar sinds maart 2020 is daar verandering in gekomen. Ik betrap mezelf erop dat ik dikwijls zeg : “Dat was nog van voor corona . . . toen konden we nog dit of dat ” . . . Dat er plots iets stond te gebeuren wat de hele wereld zou treffen en dat we ons allemaal zouden moeten aanpassen in onze dagdagelijkse bezigheden had niemand kunnen voorspellen.
We zijn wel zoveel mogelijk blijven reizen. Tijdens de lockdowns en de grenssluitingen stond onze camper uiteraard voor de deur maar vanaf juni 2020 zijn we terug gaan rijden. Onze avonturen kan u lezen in de rubriek camperreizen. We waren in België (net voor de lockdown), in Nederland, in Frankrijk en in Spanje. Je kan er ook lezen hoe we onze bestemmingen constant hebben aangepast naargelang de nieuwe regeltjes in een bepaalde streek of land en hoe we geprobeerd hebben om in de groene zones te blijven. Maar hoe was het nu in de praktijk om coronaproof te reizen in een bubbel op wielen met aan boord een fortuin aan desinfectiemiddelen . . . met gezond verstand was dat heel makkelijk te doen en we hebben dat met succes doorstaan.
Begin maart 2020 hebben we nog min of meer gewoon gereisd. Corona was nog niet echt een spelbreker maar er werd al wel her en der over gepraat. Het enige wat we toen bij ons hadden was een flesje desinfectiegel en we waren al wel iets voorzichtiger als we ergens binnen gingen. Want toen op televisie de virologen en politici nog doodleuk verkondigden dat het maar een griepje was en dat de kans eigenlijk quasi onbestaande was dat het virus ook België zou bereiken, waren wij al redelijk achterdochtig. Ik herinner me dat we toen al zeiden : “Dit komt niet goed” . . .
Maar ook in Duitsland of Luxemburg waar wij wonen in de grensstreek van beide landen, was er nog geen paniek. We stonden nog gezellig te kletsen met de buren en de term ‘social distancing’ was nog niet uitgevonden.
Op de camping in Bredene en in restaurants namen we tijdens die week al wel de nodige voorzorgen maar dat ging toen nog niet veel verder dan het ontsmetten van de deurklinken en zeer grondig handen wassen en desinfecteren. Als we ergens iets gingen eten keek ik wel of het etablissement netjes was maar dat deden we voordien ook al. Ik ben een tikje maniakaal als het hygiëne aankomt en dat is tijdens corona alleen nog maar erger geworden.
In die week dat we op vakantie waren aan de Belgische kust begon het hele gebeuren in een stroomversnelling te geraken en toen we op 10 maart terug thuis kwamen gingen de gesprekken plots nog maar alleen over dat virus waar ze nog niet zo veel over wisten. Ons plan was om op 18 maart naar Zeeland te reizen maar zo ver zijn we nooit geraakt. Een paar dagen daarvoor, rond 13 maart, ging bijna heel Europa in lockdown. De camper stond voor de deur en zoals het er toen uitzag zou dat wel eens heel lang kunnen duren.
De camper staat in rust modus, corona raast door Europa, wijzelf proberen te wennen aan het ‘nieuwe normaal’ en vooral van dichtbij te volgen wat Covid-19 kan aanrichten en hoe we zo veilig mogelijk door die periode kunnen geraken. Ikzelf werk niet meer dus dat is een enorm voordeel want ik hoef dus ook niet onnodig buiten te komen. Mijn vrouw werkt nog 40 % maar zij zit tijdens de werkuren volledig geïsoleerd in een regiekamer en onze dochter is technisch werkloos want zij werkt in het onderwijs in Luxemburg en daar zijn de scholen dicht. We zijn dus meestal met z’n drieën thuis.
Waar wij wonen mogen we gelukkig nog wandelen en fietsen want ook dat is niet overal evident. In sommige landen mag je nog net de deur uit voor boodschappen en in België mag je zelfs niet meer uitrusten op een bankje.
Wij wonen als het ware in de achtertuin van het Mullerthal dus we prijzen ons gelukkig dat we nog kunnen genieten van de natuur.
Op een bepaald moment worden we helaas wel volledig afgesloten van Luxemburg terwijl dat in vogelvlucht op amper 20m van ons terras ligt . . . maar de Duitsers doen moeilijk. Ze zijn er van overtuigd dat het virus van de overkant wordt geïmporteerd en we kunnen dus niet meer naar onze gebruikelijke bakker, beenhouwer, supermarkt enz . . . Wij wonen wel in Duitsland maar we leven/werken eigenlijk in Luxemburg en dat kan dus nu even niet meer.
Alle bruggen/grensposten worden afgesloten en worden bewaakt door een aantal Deutsche Polizei. Er is geen ontkomen aan. De bruggen zonder Polizei worden zodanig afgesloten dat je echt niet door kan en die waar wel controle is kan je enkel door als je een geldige reden (werken bijvoorbeeld) hebt.
Het is niet leuk en het lijkt alsof we in oorlog zijn. Ik heb het hier heel moeilijk mee, moeilijker dan met het niet kunnen reizen . . . vooral omdat Duitsland de grens met België en Nederland niet sluit . . . alsof daar geen virus zou zitten . . . Ik vind het niet eerlijk (jaja, en zij zijn groot en ik ben klein, maar toen voelde ik me ook echt zo) 🙁
Op 15 mei 2020 gaan de grensovergangen tussen Duitsland en Luxemburg eindelijk weer open en dat is een opluchting. We kunnen terug iets meer ademen en dat doet deugd. Ondertussen hebben we niet stil gezeten met ons te informeren hoe het zit met camperen in andere landen en daaruit blijkt dat ze in Nederland het meest flexibele zijn. In heel veel provincies zijn de campings open, zij het wel enkel voor autonome reizigers. In het corona-tijdperk wil dat zeggen :stroom, vers water en loosput zijn beschikbaar maar het aanwezige sanitaire blok kan je niet gebruiken. Met de camper is dat geen probleem. We hebben onze eigen douche (wel in éen ruimte met het toilet), wc en lavabo. We bellen een aantal campings op en inderdaad, het is geen fabeltje . . . campers zijn welkom, liefst op voorhand reserveren want ze herbergen slechts een bepaald percentage van hun capaciteit.
Eindelijk terug plannen . . . yeah . . . dat doet goed . . . want waar we begin maart dachten dat de camper zou stil staan voor het hele jaar begint de boel nu toch terug op gang te komen.
En zijn natuurlijk nog veel mensen die zeggen : Blijf in uw kot . . . maar met de camper reizen is voor ons even veilig als thuis zitten. En dat gaan we de eerstvolgende maanden proberen te bewijzen.
Op 10 juni 2020 vertrekken we naar Stellendam. Foto’s en reisverslag kan je uiteraard lezen in de camperrubriek.
Onze camper wordt vol geladen met de gebruikelijke reisaccessoires die we altijd bij ons hebben maar daar komt nu nog wat extra’s bij : wegwerp mondkapjes, stoffen mondkapjes, desinfectiesprays, desinfectiedoekjes, plastiek handschoenen, desinfecterend poetsgerief enz enz . . . we gaan goed geëquipeerd aan boord van onze camper. 🙂
De eerste uitdaging is toch wel het chemisch toilet . . . Tot nu toe hebben we die enkel gebruikt voor de plasjes terwijl we voor het serieuzere werk altijd wel gebruik maakten van de sanitaire afdelingen op de camping. Dus hier moeten we even omdenken . . . want wie een chemisch toilet al van dichtbij heeft gezien weet dat het allemaal toch iets kleiner is dan een volwaardige wc. Maar goed, we hebben geen keuze. Het is ofwel dat kleine toilet fulltime gebruiken ofwel thuis blijven. En dan was de keuze snel gemaakt. En geloof het of niet, maar op internet zijn er zelfs filmpjes en blogs te vinden hoe je nou het beste je kleine drolletje deponeert in het potje. Ik heb ze allemaal bestudeerd en vond een aantal tips uitermate interessant. Eén daarvan gebruik ik sindsdien altijd. Ik leg op de binnenkant van de pot, blaadjes wc-papier en dat werkt perfect. Je hebt geen vuile strepen achteraf en je ‘hoopje’ blijft nergens hangen waar het moeilijk poetsen is. WC ledigen doen we sindsdien ook éen keer per dag maar dat is een kleine moeite.
Op de camping waar we stonden ging na 6 dagen het sanitair terug open omdat het toegestaan werd door de Nederlandse overheid. Vanaf toen konden we dus afwisselen . . . en hebben we uiteraard ook terug gebruik gemaakt van de openbare toiletten. Maar wel met een vast ritueel : desinfectiespray en doekjes gingen steevast mee naar het toilet en geen millimeter bleef onaangeroerd. Noem het maniakaal maar we wilden het virus geen kans geven en we voelden ons safe met onze maatregelen.
Douchen in de camper zagen we echt niet zitten. Deze bevindt zich in dezelfde ruimte als lavabo en toilet en alles wordt dus kletsnat en bovendien is de ruimte vrij eng. Hoera de campers met gescheiden douche maar toen wij de onze kochten was er van corona nog geen sprake en dachten we niet dat we een douche gingen nodig hebben omdat wij meestal toch op campings staan. In die periodes liepen we dus soms iets minder fris rond lol, maar ik vermoed niet dat iemand er hinder van ondervond. Aangezien je 1.5m afstand moet houden moet het al heel erg zijn vooraleer iemand doorheeft dat je niet zo fris ruikt 🙂
We hebben dus ‘veilig’ gereisd in Nederland, Frankrijk, Duitsland en Spanje en overal hebben we onze eigen regeltjes gevolgd : masker, afstand, hygiëne en vooral gezond verstand.
Want eerlijk is eerlijk : hoe voorzichtig we ook waren en hoe weinig we in contact kwamen met anderen, het was natuurlijk gewoon leuk om tijdens onze 7 weken durende reis door Frankrijk en Spanje, af en toe eens iets te gaan drinken en/of eten. Dat hebben we dan ook gedaan, maar dit jaar wel veel minder dan andere jaren en veel meer opgelet of in het restaurant ook de regeltjes werden toegepast. Meestal hebben we ook, omdat het weer dit toeliet, buiten kunnen zitten, wat het risico op besmetting sowieso al een enorm reduceert. Bovendien was het ook veel rustiger dan andere jaren dus een afgelegen tafeltje vinden op een terras was meestal geen probleem.
Onze ervaring in het buitenland heeft ons geleerd dat het eigenlijk overal even veilig of onveilig is en dat je vooral zelf verantwoordelijk bent voor die veiligheid. Wij hebben ons constant maniakaal aan de regeltjes gehouden. Voor ons was reizen in de camper het toppunt van veilige bubbel. In ons eigen bed kunnen slapen . . . er gaat niets boven. Fietsen of wandelen in de natuur kon ook zonder dat je gevaar liep om andere mensen te dicht t kruisen. Dus ja, wij blijven van mening dat reizen op die manier moet kunnen, al wordt dat door vele mensen ontkend. Het woord reizen is bij vele mensen synoniem voor vliegtuig, grote hotels, veel volk bij elkaar, feestjes enz… Dat reizen ook op een ander manier mogelijk is wordt niet door iedereen aanvaard of is niet echt geweten. Spijtig, maar het is niet anders.
Mensen zeggen wel eens dat ze de grenzen moeten sluiten want dat het virus anders nooit overwonnen kan worden. Maar heel eerlijk ? Je hebt reizigers en reizigers. En natuurlijk zitten er bij de camperaars ook mensen bij die zich niet aan de regels houden, en dat is triest natuurlijk, en geeft ons dan een slechte naam. Maar het gros van de mensen met campers respecteren de regels wel.
Na onze prachtige reis hebben we ons alle twee onmiddellijk laten testen. Dat was verplicht om ons thuisland (Duitsland) terug binnen te mogen. We waren beiden negatief. We hadden eerlijk gezegd niet anders verwacht maar je weet maar nooit natuurlijk.
Vanaf nu staat de camper terug even voor de deur . . . voor hoe lang weten we niet . . . corona blijft de agenda bepalen en we kunnen alleen maar hopen dat het snel allemaal goed komt 🙂
